Gaz łupkowy (ang. shale gas) - to potoczna nazwa gazu ziemnego ulokowanego w skałach rozłupujących się wzdłuż równoległych powierzchni (co dało nazwę gazowi). Powstały one w odległej przeszłości geologicznej - na dnie morskim. Jest on ulokowany w przestrzeniach nie mających połączeń, co wymaga specyficznej formy wydobywania go. Gaz z łupków w Polsce pochodzi głównie z okresu syluru (około 450-400 mln lat temu). Wielka część złóż w USA jest nieco młodsza i pochodzi z dewonu (400-350 mln lat temu). Jest on niemal takim samym gazem, jak konwencjonalnie wydobywany gaz ziemny.
Gaz zamknięty (zamknięty, zaciśnięty, ang. tight gas) - W przypadku niektórych złóż mamy do czynienia z tzw. gazem zamkniętym, który nie powinien był utożsamiany z klasycznym gazem łupkowym. Są one ulokowane na głębokości ponad 3,5 km, w izolowanych porach skalnych. Jest on wydobywany m.in. w USA i Niemczech. Nazwa „zamknięty” wiąże się z trudno dostępnym charakterem otaczającego złoża piasku i skał. Jest on znacznie trudniejszy do wydobycia, aniżeli zwykły gaz łupkowy.
Metan w pokładach węglowych (ang. Coal Bed Methane, CBM) - termin ten odnosi się do zaadsorbowanego metanu w pokładach węgla kamiennego. Obecność tego gazu jest dobrze znana w górnictwie węgla kamiennego, gdzie stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa (ze względu na ryzyko eksplozji). Bywa on nazywany "słodkim gazem" ze względu na brak siarkowodoru.